مرحوم شیخ اسدالله از تلامذه ی مرحوم آیة الله میرزای رشتی فرموده اند که:
من در صحت مضمون روایتی که دلالت دارد به حضور امیرالمومنین علیه السلام در 40 مکان-در ساعت و در آنِ واحد- از نظر اینکه وجود مقدس حضرت علی علیه السلام 40 جا دعوت بودند، شک کردم.
شبی در عالم رویا حضرت را دیدم فرمودند:«در امکان حضور من در آنِ واحد در40 مکان شک داری؟»
عرض کردم: «بلی یا امیرالمومنین.»
فرمودند:«به اطراف خود نگاه کن.»
من به اطراف نگاه کردم دیدم هرچه چشم کار می کند انسان می بینم و تمامی آنها وجود مقدس امیرالمومنین علیه السلام بودند.
بعد از آن حضرت به من خطاب کرد:«شکّت زایل شد؟»
عرض کردم:«بلی.»
بعد عرض کردم:«یا امیرالمومنین! آیا در مدت عمرم موفق به زیارت مولا و سیدم و امام زمانم شده ام؟»
حضرت جواب دادند:«بلی.»
عرض کردم:«کجا؟»
فرمودند:«حرم من علی(ع) در وقت فلان و روز فلان مشرف شدی ، آمدی کنار قبر و پایین پای من که نماز بخوانی ، دیدی سیدی جلوتر نماز می خواند و قرائت او بسیار جلب توجهت کرد و تصمیم گرفتی نصف پولی را که در جیب داری بعد از فراغت ایشان از نماز به او بدهی و گوش دادی به قرائت او ، بیشتر جذبت کرد ، تصمیم گرفتی تمام پولت را به او بدهی و ایشان بعد از سلام نماز ، روی خود را برگرداند و به جانب تو و فرمودند:«تو فردا نیاز به آن خرجی داری، لازم نیست به من بدهی.» و آن سید ، امام زمانت بود.»
منبع:ملاقات با امام زمان علیه السلام در کربلا ص 285
مولف:محمد یوسفی